Dogoterapia

Pies domowy – jako naturalny towarzysz człowieka – może pomagać w leczeniu różnych zaburzeń i towarzyszyć w nieszczęściu. Pies-terapeuta może być wsparciem w leczeniu tych zaburzeń, w których elementem obrazu klinicznego jest niepełnosprawność ruchowa, psychiczna lub somatyczna.

W pierwszej naukowej monografii poświęconej dogoterapii Autorzy prześledzili historię kontaktów człowiek–pies oraz społeczny obraz psa w różnych systemach religijnych, filozoficznych i kulturowych. Przedstawili rys historyczny dogoterapii, jej nurty, standardy etyczne obowiązujące dogoterapeutów oraz zasady prawnej ochrony zwierząt.

O autorach:

dr Kasper Sipowicz – pedagog, germanista oraz politolog-niemcoznawca. Inicjator powstania Zespołu Badawczego nad Dogoterapią. Autor wielu monografii, artykułów i recenzji naukowych. Związany z Wyższą Szkołą Studiów Międzynarodowych w Łodzi. Społecznie zaangażowany w popularyzację alternatywnych metod terapii – dogoterapii (kynoterapii) i felinoterapii.

mgr Edyta Najbert – historyk oświaty, pedagog oraz nauczycielka. Autorka i współautorka artykułów i książek naukowych. Prywatnie zaangażowana w działalność na rzecz ochrony zwierząt.

dr hab. n. med. prof. UM Tadeusz Pietras – psychiatra, pulmonolog, internista oraz psycholog. Kierownik Zakładu Farmakologii Klinicznej Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. Autor wielu publikacji zarówno krajowych, jak i zagranicznych. Przewodniczący Komisji Rewizyjnej łódzkiego oddziału Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego. Prywatnie społecznik zaangażowany w działalność na rzecz osób niepełnosprawnych i odrzuconych społecznie.