Jak uniknąć demograficznej katastrofy

Konsekwentne działania mogą odwrócić złowrogie demograficzne trendy

Macie już dość kolejnych doniesień o demograficznym tsunami? Nie chcecie już czytać o tym, jak jest źle z naszą dzietnością, że żyjemy w starzejącym się społeczeństwie – i że będzie jeszcze gorzej?

Autorzy, eksperci od demografii, w przystępny, oparty na liczbach i najnowszych badaniach sposób wyjaśniają, jak poradzić sobie z ludnościową katastrofą:

• proponują family mainstreaming, w którym wszelkie działania w sferze publicznej, mediach, edukacji powinny afirmować rodziny i prowadzić do wzrostu ich prestiżu
• pozwalają zrozumieć emocje potrzebne do powstawania relacji, w których rodzą się dzieci
• dotykają kwestii godności rodzin, czyli tego, by miały one za co żyć, gdzie mieszkać, by rodzice mogli łączyć obowiązki rodzinne i zawodowe, a państwo oferowało im mądre wsparcie i szeroki wachlarz usług
• proponują działania mające zwiększyć atrakcyjność Polski, by zachęcić rodaków i ich potomków do powrotu; nazywają to Repatriacją 2.0
• podpowiadają, jak prowadzić mądrą i realistyczną politykę imigracyjną, by uzupełniać nasze ludnościowe luki przybyszami z zagranicy.

Nie uciekają od odważnych propozycji zmian, często nawet z pozoru niezwiązanych z demografią. Proponują m.in. reformę programu 800+ i systemu świadczeń rodzinnych, wprowadzenie bonów mieszkaniowych dla rodzin, głosowania w wyborach za dzieci czy… zburzenie Pałacu Kultury i Nauki.

Czym na pewno nie jest ta książka:

• kolejnym obrazkiem straszącym, jak będzie źle
• wyłącznie przeglądem międzynarodowych badań
• opisowym zestawem narzędzi polityki rodzinnej
• publicystyką opartą na autorskich intuicjach i przekonaniach.

Czym zatem ona jest? Jak piszą sami autorzy:

„Chcemy, by była spójną receptą na demograficzne wyzwania. Opartą na diagnozach, literaturze, badaniach i międzynarodowych modelach. A to wszystko okraszone naszymi doświadczeniami i niezliczonymi rozmowami o demografii z ekspertami i zwykłymi ludźmi”.

Bartosz Marczuk - menedżer, ekspert ds. polityki społecznej, były wiceminister rodziny i wiceprezes PFR. W „Gazecie Prawnej” zajmował się polityką społeczną i kierował działem Praca. Był też m.in. zastępcą red. nacz. dziennika „Rzeczpospolita” i tygodnika „Wprost”. W latach 2015-2018 wiceminister rodziny. Wdrożył m.in. programy 500+, 300+, rozwinął sieć instytucji opieki nad małym dzieckiem. Był członkiem zespołu ds. opracowania „Polityki imigracyjnej RP”. Następnie w PFR odpowiadał m.in. za wdrożenia PPK i Tarcz Finansowych dla MSP. Od 2008 r. ekspert ds. polityki społecznej w Instytucie Sobieskiego, należał do Zespołu Ekspertów Związku Dużych Rodzin 3+, był też współautorem powstałej w l. 2006-2007 Polityki Rodzinnej Rządu.

Ukończył socjologię na Uniwersytecie Warszawskim, studia doktoranckie z ekonomii w Instytucie Pracy i Spraw Socjalnych, podyplomowe studia o migracjach międzynarodowych w Ośrodku Badań nad Migracjami UW oraz stosunki międzynarodowe na UW i Akademii Obrony Narodowej.

Żonaty, ma pięcioro dzieci.

Michał Kot - socjolog, analityk i menedżer z ponad 20-letnim doświadczeniem w sektorach IT, telekomunikacji i energetyki. W latach 2021-2023 dyrektor Instytutu Pokolenia – think tanku zajmującego się analizą procesów demograficznych i społecznych. Ekspert Fundacji Republikańskiej, współtwórca jej analiz i postulatów prorodzinnych. Doradca biznesowy wspierający firmy w budowaniu strategii rozwoju oraz badacz rynku specjalizujący się w analizie danych i zachowań konsumenckich. Łączy wiedzę socjologiczną, doświadczenie menedżerskie, zrozumienie nowoczesnych technologii z praktyczną znajomością mechanizmów decyzyjnych. Pasjonat spraw społecznych, który potrafi opisywać złożone zjawiska w sposób przystępny, ale bez uproszczeń. Prywatnie – mąż i ojciec pięciorga dzieci.